Choć komunistyczni propagandyści przedstawiali ich wyłącznie jako terrorystyczno-rabunkową bandę, partyzanci trzymali się zasad, jakie cechowało przedwojenne Wojsko Polskie. Jak napisano w milicyjnej „Charakterystyce «Wiarusa»”, „dowódca bandy wprowadził metodę wydawania na żądanie za zrabowane pieniądze pokwitowań z podpisem Wiarus lub NZW”.
Stanisław Franciszek Grabowski przyszedł na świat we wsi Grabowo Stare w rodzinie Jana i Stefanii Wądołowskich9 marca 1921 r. Jak czytamy w odtajnionej milicyjnej „Charakterystyce bandy terrorystyczno-rabunkowej Wiarusa” z 1976 roku: „Tereny te w przeważającej większości były zamieszkane przez elementy kułackie i tzw. szlachtę zaściankową, o wrogim nastawieniu do ustroju ludowego. Przed 1939 rokiem rozwinięty był tam szeroko ruch endecki cieszący się dużym poparciem części kleru katolickiego. Na proendecką postawę miejscowego społeczeństwa i kleru katolickiego wywierał fakt osobistych, ścisłych związków biskupa kurii łomżyńskiej Łukomskiego z przywódcą endecji Romanem Dmowskim”.
Po skończeniu 4 klas oddziałowej szkoły powszechnej Stanisław i jego starszy brat Tadeusz pomagał ojcu w gospodarstwie i uprawie 18-hektarowego pola.
