W ostatnim felietonie pytałem, jak sobie radzą nasi rodacy. Wymieniałem też nazwiska zasłużonych dla światowej kultury i cywilizacji polskich emigrantów, których nazwiska stały się symbolami sukcesów, choćby takich jak Józef Teodor Konrad Korzeniowski, słynny pisarz, Pola Negri, wielka aktorka, Tamara Łempicka, ceniona malarka, czy Jack Tramiel, producent legendarnych komputerów. Ale przecież to tylko garstka z dużej liczby obywateli polskich, którzy zrobili w świecie międzynarodową karierę i mogą stać się wzorem dla kolejnych fali migrantów. Właśnie, czy mogą się stać?
Za chwilę spróbuję na to pytanie odpowiedzieć, dodajmy jednak do tej krótkiej listy historyczne już nazwiska bardziej znane, takie jak Mikołaj Kopernik, Maria Skłodowska-Curie, Adam Mickiewicz, Fryderyk Chopin, Roman Polański, Zbigniew Brzeziński, czy u nas mniej znane, a wybitne w swoich dziedzinach, jak: Richard Pipes z Cieszyna, profesor Uniwersytetu Harvarda, znawca Rosji i ZSRR; Bohdan Paczyński z Wilna, astronom, lider teorii ewolucji gwiazd; Steve Woźniak, wnuk emigrantów, założyciel firmy Apple Computers, która wydała na świat pierwszy komputer osobisty; Jan Kobylański – prezes Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polskich w Ameryce Łacińskiej (USOPAŁ), który zjednoczył Polonię z całego kontynentu, multimilioner, kolekcjoner sztuki; Henryk Mikołaj Górecki, ceniony i nagradzany kompozytor; Janusz Kamiński – jeden z najlepszych operatorów filmowych świata, wielokrotnie nominowany do Oscara; Krystian Zimerman – pianista występujący w najważniejszych salach koncertowych świata; Andrzej Żuławski – szanowany reżyser i scenarzysta; Roman Opałka, jeden z najbardziej znanych polskich malarzy za granicą; Magdalena Abakanowicz – znakomita artystka; Jerzy Skolimowski – wybitny reżyser. By wymienić kolejną garstkę, bowiem tych, którzy pomnażają dorobek światowej nauki, gospodarki, literatury i sztuki są już setki, jeśli nie tysiące. I w tym miejscu spróbujmy sobie odpowiedzieć na pytanie: Jak to się stało, że osiągnęli takie sukcesy? I co dla emigrantów staje się ważne: mieć czy być?
