Piotr Lewandowski

Jeżeli Budka myślał, że po utrąceniu Funduszu Odbudowy pojedzie do Brukseli jako premier, a Unia z wdzięczności za „obalenie PiS-u” sypnie mu złotem, to należy czym prędzej dzwonić po panów z kaftanem bezpieczeństwa, bo ten człowiek od nieustannego napięcia, w jakim żyje, zwyczajnie oszalał. I. Szachista Kaczyński Jedno Jarosławowi Kaczyńskiemu należy oddać – na taktyce politycznych szachów...

Jarosław Kaczyński to może i starzejący się „dziaders”, ale gdy wraca do politycznej przytomności wciąż nie ma na niego mocnych. Właśnie dogadał się z Lewicą w sprawie poparcia dla Funduszu Odbudowy, czym z miejsca wysadził w powietrze mocarstwowe urojenia Borysa Budki, który już widział się w roli wodza Koalicji 276, a zapewne i premiera rządu technicznego. Słyszeć wrzask „totalnych” z powodu nagłego ataku bólu...

Życie dopisało szybką puentę do mojego artykułu sprzed tygodnia o programie Jana Pospieszalskiego i totalniackich zapędach posłanko-dziennikarki Joanny Lichockiej. Wystarczyły trzy gniewne tweety pani poseł, piętnujące antylockdownowe przesłanie odcinka „Warto rozmawiać”, by uaktywniła się Komisja Etyki TVP (poważnie, jest coś takiego – dowcip nr 1) stwierdzając, iż „zostały naruszone »Zasady Etyki dziennikarskiej obowiązujące w Telewizji Polskiej«” (dowcip nr 2) i zarzucając programowi...

We wstępie do programu Pospieszalski zapytał: – Czy o sposobach radzenia sobie z kowidową pandemią można otwarcie dyskutować? Reakcja prominentnej, medialnej funkcjonariuszki obozu władzy dała na to pytanie jednoznaczną odpowiedź. I. Warto rozmawiać o lockdownie W poniedziałek 12 kwietnia TVP3 wyemitowała kolejny odcinek programu Jana Pospieszalskiego „Warto rozmawiać”, który tym razem poświęcony został krytyce polityki pandemicznej rządu. Zaproszono...

Jan Pospieszalski do swojego programu „Warto rozmawiać” zaprosił ekspertów podważających kowidową politykę rządu, na co zawrzała twitterowym gniewem posłanko-dziennikarka Joanna Lichocka, grożąc Pospieszalskiemu i Kurskiemu konsekwencjami, które wyciągnąć ma Rada Mediów Narodowych. Zatem tak wygląda „niepokorne” dziennikarstwo rodem z „Zony Wolnego Słowa”: „Maul halten!” i „Ruki po szwam!”. Dlaczego jakoś mnie to nie dziwi? Na wystukane wiadomym paluszkiem...