Jacek „Rekontra” Piasecki

Dzisiejsze „faszystowskie gówno” to odpowiednik demona „prawicowego odchylenia” Adama Ważyka. Fragment jego samokrytyki sparafrazuję: Za naszymi plecami stały demony. Było jasne jak w dzień, że demon prawicowego odchylenia nie dopuszczał do realizmu socjalistycznego. Dłużej nie można było zwlekać. Zwłoka wytworzyła groźny zamęt. Było pięć przed dwunastą. Piał drugi kur. „Trzeba było pospiesznie przyjąć namaszczenie zbawienne...

Leży przede mną na biurku opasłe ponad tysiącstronicowe tomiszcze „Pół wieku dziejów Polski 1989-2039”, Bruksela 2049. Czytelnik znajdzie w nim odpowiedź na każde dręczące go pytanie, dowie się, jak było naprawdę. Tadeusz Boy-Żeleński to przed wojną była waga superciężka. Naczelny autorytet przedwojennej lewicy. Gdy wkraczał do „Ziemiańskiej”, rozmowy milkły, a feministek stadko popychając się, ustawiało w kolejce,...

Winien jest Jacek Trznadel. Jarosław Marek Rymkiewicz też. I jego wyznanie, że gdyby Miłosz nie wyjechał z Polski, byłby innym człowiekiem. Czyżby gorszą wersją Woroszylskiego czy Mandaliana? Znaczniejszym stalinowcem?Na szczęście, siedemnastoletni student był zafascynowany poezją Miłosza i wyznawał, że wszystko, co wielki poeta robi, jest słuszne i jest moralnie godne.Tymczasem w 1951 roku jego idol wziął i po prostu z PRL-u zwiał,...

„Byłem całkowicie zaindoktrynowany. Myślałem, co mi kazano. Rosja sowiecka jawiła mi się jako idealny model przyszłości. I jako projekt największego szczęścia ludzkości. Gdyby wtedy, w roku pięćdziesiątym czy pięćdziesiątym pierwszym, ogłoszono utworzenie z Polski siedemnastej republiki, to biłbym brawo. I wznosiłbym okrzyki chodząc po Piotrkowskiej, i ci ludzie na chodnikach już by nie patrzyli na mnie z niechęcią, bo pewnie by...

Nie leziemw wersalskie parkina bogówpatrząc sięparkiMój slogan:wypatrz-no szparkodo rewolucji szparkę… Wypatrzeć szparkę i zrobić rewolucję, wzywał Włodzimierz Majakowski, gdy tylko pióro zamienił na agitkę w wierszu „Galopem po pisarzach”. („Nowa Kultura” z 9 lipca 1950 r.).W Polsce nie trzeba było wytężać wzroku, krajowcy i żydokomuna „rewolucję” przywlekli na sowieckich tankach.Czy mieli swój pręgierz? żeby do bagnetuprzyrównano pióroWraz z topieniem żelazai obróbką stalio robocie wierszyz ramienia Politbiurażeby...

 „Samogonny Mefisto w leninowskiej kurtce posyłał w teren wnuczęta Aurory” – to Zbigniew Herbert w reportażu „Potęga smaku”.„Nie ma w Internecie jeszcze narastającej listy tych pseudodziennikarzy z imionami, nazwiskami i wizerunkami (oklaski). To jest do zrobienia. Trzeba, by zrobić. Jak to się zrobi, to musi to być narastająco, to trzeba zrobić konkurs: »Najbardziej haniebne wystąpienie«.Znacie ze średniowiecza pręgierz? Zróbcie internetowy pręgierz” – to moralista Leszek...

– Nie chcę zemsty, chcę przywrócić w Polsce przyzwoitość – wybiła „Gazeta Wyborcza” w tytule rozmowy z Donaldem Tuskiem tuż po jego powrocie do Polski.Boss totalnej opozycji zapowiada: „Po raz pierwszy w najnowszej historii Polski władza tak ewidentnie łamała prawo”, dlatego też naturalną konsekwencją utraty władzy będzie odpowiedzialność polityczna, ale w wielu przypadkach także karna. „A to mobilizuje – już nie można się...

„Rokowania były bardzo nieprzyjemne i wreszcie udzielono kredytów w wysokości 15 mln dolarów pod jednym warunkiem, który był traktowany jako poufny dodatek do umowy, że rząd polski zobowiązuje się przeciwdziałać emigracji Żydów polskich do Stanów Zjednoczonych. Na nasze zdumienie odpowiedziano, że przyjazd kapotowych Żydów z Polski tylko pogłębia istniejący antysemityzm w Stanach Zjednoczonych”. W sierpniu Słońce starożytnym Rzymianom snuło się leniwie...

Kto Nobla załatwił poecie? „Solidarność”, ale wydreptał Giedroyc. Największa zasługa mecenasa to nie wyciąganie za uszy z komunizmu pisarzy poputczików, ale jego papierzyska, dokumentacja. O ileż mniej byśmy wiedzieli o tamtych czasach, gdyby nie papierzyska Giedroycia, gdyby nie publikowane tysiące listów korespondencji wte i wewte, będące bezcennym źródłem historycznym. – Jak miś w okienku ukazuje się...

– Tokio nie oglądam. Oglądałem tenis. Najpierw czekałem i czekałem, nie mogłem się doczekać, od Wimbledonu czekałem z nadziejami. Trudno nazwać to klęską, raczej klapa, stracona szansa, która może się nie powtórzyć. Dlaczego czekałem?Nie tylko dlatego, że Iga zastąpiła nam Agę i po prostu jej kibicujemy, rzecz normalna, ale miał to być rewanż za „klęskę” Agnieszki Radwańskiej w 2012...